कथा : सगोत्रीय प्रेम
म : ओई नरोऊ..कस्तो के तिमी त ? केटा भएर पनि रुने हो ?
उ : केटाको चाहीं मन नै हुँदैन र ?
म : केटाहरु Strong हुन्छन् । केटाहरुको मुटु केटीहरुको भन्दा ५० ग्राम बढी हुन्छ रे !
उ : तेसो त म हरेक दिन ५० ग्राम बढी रोइरहेको छु ।
उसले Massanger मा Sad इमोहरु पठाउँदै भन्दै थियो, ‘सन्चो छैन, टाउको एकदम दुखेको छ ।’
उसको बिसन्चोको कारण र रुनुको कारण धेरै दिन अघिबाट ‘पछि भन्छु’ भन्दै त्यही दिन भनेको थियो ।
हुन त म ‘फिल्म’ हेर्दा त रुने मान्छ ! उसले पठाएका हरेक म्यासेज पढिरहँदा मेरा आँखाहरु कहिल्यै ओभानो रहँदैनन् ।
उसका कुराहरुले मलाई गाह्रो भयो । मुटु नै तल झरे जस्तो लाग्यो ।
र, मलाई निदाउन पनि दिएन् ।
उसको र मेरो मित्रता त्यति पुरानो थिएन ।
गाउँ एउटै भएपनि हाम्रो भेट फेसबुकले गराएको थियो या भनौ अमेरिकाले गराएको थियो ।
यहाँ आएपछि भेट भएको ऊ मेरो पहिलो साथी थियो । नयाँ परिवेश र नयाँ ठाउँमा आत्तिदा, निराशिदा कयौं पटक उसले मलाई हौसला अनि धैर्यताको पाठ सिकाउने गर्दथ्यो । मलाई लाग्थ्यो, म उसलाई बच्चादेखि नै चिन्थें । ऊ मेरो नजिकको साथी हो । उमेरले म भन्दा सानो थियो । म उसलाई तिमी भन्थें ऊ मलाई तपाईं भनेर सम्बोधन गथ्र्यो ।
फेसबुकमा मेरा अन्य साथीहरु नभएका होइनन् । तर, किनकिन मलाई आफ्ना सबै कुरा उसैलाई नै सेयर गर्दथें ।
कतिपय मेरा समस्याहरु उसले हाँसेर उडाई दिन्थ्यो ।
मानौ,
त्यो केहि हैन ।
एउटा Hensome अनि Funny मान्छे भित्रबाट यति धेरै दुःखी होला भन्ने मैले सोचेकी पनि थिइन ।
उसलाई रुवाएको थियो प्रेमले । उसले कसैलाई माया गर्दो रहेछ । उनिहरुले एकअर्कालाई अति नै माया गर्ने रहेछन् । त्यो पनि झन्डै चार बर्ष अघिबाट । जब ऊ बाहिर आउने भयो तब घरमा सबै कुरा भनेछ । र, बिहेको कुरा गरेछ । तर,अपसोच उनिहरुको एउटै गोत्र परेछ । हिन्दु धर्ममा गोत्र भनेको पुराना ऋषिको नाम हो । र, एउटै गोत्र हुनेहरु एउटै ऋषिका सन्तान हुन । सोही कारण एउटै गोत्र हुनेहरुबीच बिहेबारी चल्दैन । त्यसैले घरमा “बरु अरु जो सँग भने पनि भन गरिदिन्छौ । तर, यो बिहे हुँदैन भनेछन् । भनिन्छ नि, माया गर्नु पाप होइन । आखिर हो भने उसले के को सजाय भोगिरहेको छ त ?
ऊ न त बुवा आमाको बिरुद्धमका जान सक्छ न आफ्नो मायालाई छोड्न सक्छ ।
ऊ भन्दै थियो ।
‘म कुन हालतमा गुज्रिरहेको छु कि, मेरो जिन्दगी कहाँ के हुन्छ, कहाँ गएर अन्त्य हुन्छ मलाई नै थाहा छैन । हजुरले मलाई केयर गर्नुहुन्छ र सल्लाह दिनुहुन्छ भनेर कसैलाई पनि नभन्नु ल प्लिज ।’
तिमीले कसैलाई नभन्नु भनेका त थियौ ।
तर, जती नै मौन बस्न खोजे पनि
यी औंलाहरु कोरीनबाट मैले रोक्न सकिन, माफ गर है !
उसलाई सम्झिएँ,उसको आँखामा सजिएको मायालाई सम्झिए । र, उसलाई सपना बनाएर आँखामा सजाउनु भएको उसको आमा र बाबालाई सम्झिएँ, मेरा शरिरका हरेक रौहरु पुस र माघको जाडोमा कठ्याङग्रिए झै ठाडा भए । जिउ सिरिङ्ग भयो । मनमस्तिष्क भने ज्वालामुखी विस्फोटका लाभा झै तातिएर आए । म नाजवाफ भएँ ।
उसले भनेका कुरा, उसको स्थिति, उसले पठाएका रोएको फोटाहरु एकएक गर्दै ‘फ्ल्यास ब्याक’ हुँदै मेरो मानसपटलमा झल्किरहेको थियो । म ऊ जस्तै बनेर सोचिरहेकी थिएँ । उसले आफ्नो धर्म संस्कारलाई कती धिक्कारी रहेको होला, हिन्दु हुनुको अर्थ देखेको छैन होला ।
सायद,
उसलाई कुनै पश्चिमा देशमा नजन्मिएको, कृश्चियन, मुसलवान नभएकोमा पछुतो होला ।
हुन त म पनि हिन्दू नै हुँ । म धर्मलाई मान्छु । सबै धर्मका आआफ्ना नीति नियम छन् । संस्कार छन् । राम्रा–नराम्रा पक्ष सबैमा हुन्छ । हामीले उज्यालोलाई स्विकारे पछि अँध्यारोलाई पनि स्विकार्नुपर्छ । त्यसैले मलाई धर्मप्रति गुनासो नभई हाम्रा अभिभावकप्रति छ । मलाई वंशजकोरुपमा मात्र नलिएर यदी बाबु र आमाले सन्तानलाई धर्मप्रति जानकार बनाउने र संस्कार सिकाउने भए आज उसले रुनु पर्दैन थियो होला ।
सायद,
उनिहरुलाई रितिरीवाज र गोत्र थाहा भइदिएको भए सम्बन्ध नै अघि बढाउने थिएनन् होला ।
र, आज ४ वर्षपछि आएर रुनु पर्दैन थियो होला ।
मेरो पनि अभिभावक हुनुहुन्छ ।
र, भोलि म पनि हुनेछु । हुन त म गलत हुन सक्छु । मेरा सोचाई गलत हुन सक्छन् ।
तर, पनि मेरो विनम्रता छ आमा, बुवा, दाजु, दिदीहरु,
सन्तानलाई जन्माउने, हुर्काउने, पढाउने, ठूलो मान्छे बनाउने सपनासँगै आफ्नो धर्म, संस्कार पनि सिकाउनुहोस् । जानकार बनाउनुहोस् ।
पुजा पराजुली,कास्की
हाल : टेक्सास, अमेरिका
यो पनि पढ्नुस् ।
http://news-nepal.com/%E0%A4%95%E0%A4%B5%E0%A4%BF%E0%A4%A4%E0%A4%BE-%E0%A4%AE%E0%A4%B2%E0%A4%BE%E0%A4%88-%E0%A4%AC%E0%A5%87%E0%A4%B9%E0%A5%81%E0%A4%B2%E0%A4%BE-%E0%A4%AC%E0%A4%BF%E0%A4%A8%E0%A4%BE-%E0%A4%AC%E0%A5%87/
Comments
अरु समाचार
-
‘जानकी साहित्यिक पुरस्कार’ भण्डारीलाई
काठमाडौं । विक्रम संवत् २०८० को जानकी साहित्यिक पुरस्कार गुल्मीका साहित्यकार ठाकुर शर्माभण्डारीलाई प्रदान गरिने भएको छ । ‘जानकी प्रतिष्ठान’...
-
नेपथ्यको नयाँ वर्ष स्वागत पूर्वेली सहर बिर्तामोडबाट
काठमाडौं । बिक्रम सम्वत २०८१ को पहिलो सूर्योदयभन्दा अघिल्लो साँझ नेपथ्य पूर्वी नेपालको बिर्तामोडमा प्रस्तुत हुने भएको छ । झापा...
-
डा. अनिलको पुस्तक बिक्रीबाट प्राप्त रकमबाट देशैभर छात्रवृत्ति प्रदान गरिने
काठमाडौं । मुटुरोग विशेषज्ञ डा.ओम मूर्ति अनिलद्वारा लिखित ‘जीवन्त सम्बन्ध’ बिक्रीबाट प्राप्त रकम देशका ७७ जिल्लाका गरिब तथा जेहेन्दार विद्यार्थीलाई...
-
गायक रवि ओडविरुद्ध पत्नीले हालिन् बलात्कारको जाहेरी, पक्राउ पुर्जी जारी
काठमाडाैँ । गायक रवि ओडविरुद्ध उनकी श्रीमतीले वैवाहिक बलात्कारको आरोपमा प्रहरीमा जाहेरी दिएकी छन्। उनले इलाका प्रहरी कार्यालय झलारीमा जाहेरी...
-
राजेशपायल राई रिहा
काठमाडौं । गायक राजेशपायल राई रिहा भएका छन् । गएराति २ बजे काठमाडौंको मदनभण्डारी कलेजनजिकैबाट मदिरा पिएर हो–हल्ला गरेको आरोपमा...
-
कविद्वय ठाकुर बेलबासे र खेमनाथ दाहाललाई ‘व्यथित काव्य सम्मान-२०८०’
काठमाडौं । साहित्यिक पत्रकार सङ्घले कवि ठाकुर बेलबासे र कवि खेमनाथ दाहाललाई ‘व्यथित काव्य सम्मान-२०८०’ प्रदान गर्ने भएको छ।...
-
षड्यन्त्र र घेराबन्दी गरिएको भन्दै ‘काँडेतार’ चलचित्र कुनै पनि हलमा नचलाउने घोषणा
काठमाडौ । शुक्रबारबाट प्रदर्शनमा आएको नेपाली चलचित्र ‘काँडेतार’को निर्माण पक्षले देशैभरिका सिनेमा हलमा आजैदेखि आफ्नो चलचित्र नचलाउने निर्णय लिएको छ।...
-
इलामको रमणीय पाखामा नेपथ्य गुञ्जदै
काठमाडौं । सात दसकअघि मुलुकका मूर्धन्य साहित्यकारहरु भेलाभएर इतिहास रचेको पूर्वी नेपालको एउटा रमणीय मैदानमा आउँदो साता नेपाली लोकरक भाका...
-
मुस्ताङका तीन गाउँले थकालीले ‘त्युङ्ला पर्व’ मनाए (फाेटाेफिचर)
काठमाडौं । काठमाडौंमा मुस्ताङका तीन गाउँले थकालीले त्युङ्ला पर्व मनाएका छन् । काठमाडाैँकाे स्वयम्भु स्थित तीन गाउँले थकाली सेवा समाजकाे...